Aklımda sen kolarımda istanbul

Çoğu;
bir bekleyeni olmasının ne büyük bir hediye olduğundan habersiz..

Ey Aşk; seni nasıl özledim, bilemezsin!

Çevremi saran aşıkların renklerine hasretim.

Bir cüzdanın içinden, sevilenin sararmış bir resmi çıksın istiyorum.

Okurken, gözlerinden dökülen yaşlarla
mürekkebi bozulmuş mektuba dalıp giden birini görmek istiyorum.

Çok mu eskidim, özlediklerim mi çok eski?

Ne zaman şu Kızkulesi?nin önünden geçsem, adını fısıldarım.

Sanki kıyıdan el sallar hayalin.

Bilir İstanbul beni, sırlarımı, ikimizi.

Beşiktaş?tan Kadıköy?e uzun sürer yolculuk
ve
hep yüreğimin orta yerine yerleşir bir sızı.

Her sokağında bir anım olan Üsküdar,
göz kırpar kimse görmeden,
gülümserim.

Gözümden bir damla akar, rüzgarla savrulur,
bir martıya çarpar.

Sendeler bir an martı
çünkü bilir gözyaşıyla denizin suyu arasındaki farkı.

Bir anda geminin etrafını martılar sarar.