Susarak özlemiştim Sadece

Yoksunum…sana bir adım gelsem on adım gitmelerine soluksuzum…
Kalbimin o en ücra köşesinden yırtındığım bu sevdada isimsizim…
Faili meçhul aşklara gebe kalmış onlarca yüreğin uğultusu var beynimin en cağlayan yerlerinde,.bir ahh var yar dilimde
duymuyorsun..!!
Benim failim belli,işaret parmagım seni gösterirken baş parmagım beni gösteriyor…
Suç üstü şuursuz bir bakış fırlatıyorum aynadaki silüetime,bir ben mi fazla geldim ellerine??
Halbuki o kadar küçüktüm ki gözyaşlarım bile sığmazdı ellerime…
“sus” derdin,”susarsam nasıl büyürüm”? derdim..
sustuk işte…
Büyümedim yar,büyütmedin içinde…öyle bir ünlem yapıştırdın ki yüzüme,şimdi hangi noktadan sonra büyük harfle baslarım bu kücücük ellerimle??

Ateşsiz yanıyorum yar,yaprak döküyorum,..
Adının altını kırmızıyla ciziyor ve tırnak içine alıyorum suskunlugumu…olmuyor…
Sustukça ciğerim oyuluyor,ciğerim oyuldukça susuyorum…
Konuşursam büyüyeceğimi biliyorum ve büyüyünce kirleneceğimi,!!
Dolup taşıyor cümleler boğazımda,hepsini yutuyorum…
Adının sonu gelmeden sonum geliyor,ölemiyorum…
“gel desen gelirdim” dedigin günü geri getirebilsemler batıyor yüregime,
cıkartamıyorum keşkelerimin civilerini ciğerlerimden…
İçimdeki kanamaları dindiremiyorum yar,..
Ve dinmez biliyorum..ve giden gelmez..
Sonkez söylüyorum şarkımızı…

“sözcüklerim varmıyor uzaklarına…
birer birer düşüyor bütün öpmelerim…
ağır yenilgiler alarak..
adresinde yoklugunu kıyamet bilerek…
sadece susarak özlüyorum,özlüyorum seni…”
Oysa sadece susarak özlemiştim seni…
Şimdi susarak közlüyorum düşlerimi..
Ahh ben…
Ne çok gömmüşüm içime seni…