Afyonkarahisar’ın iki ünlüsü tescillendi

Böylece Türkiye’de toplam 115 coğrafi işaretin 6’sı Afyonkarahisar’dan oldu. Daha önce de Afyonkarahisar sucuğu, pastırması, Bayat kilimi ve Çay vişnesi menşe adı almıştı.

Afyonkarahisar Ticaret ve Sanayi Odası(ATSO)n’dan yapılan yazılı açıklamada, TPE 114 tescil no ile Afyon mermeri ve 115 tescil no ile de Afyonkarahisar kaymağının coğrafi menşe adı aldığı belirtildi. Afyonkarahisar sucuğu, pastırması, mermeri ve kaymağı başvurularının ATSO tarafından yapıldığı belirtilen açıklamada Afyonkarahisar lokumu ve kaymaklı şekeri başvurularının da halen sonuçlanmayı beklediği ifade edildi.

ATSO Başkanı Hüsnü Serteser, coğrafi işaretlerin belirgin bir niteliği, ünü veya diğer özellikleri itibariyle kökenin bulunduğu yöre, alan, bölge veya ülke ile özdeşleşmiş bir ürünü gösterdiğini söyledi. Coğrafi işaretin, taşıdığı ürüne güveni artırdığını belirten Serteser, aynı zamanda sürdürülebilir kaliteyi de sağladığını aktardı. Serteser, konu hakkında şunları söyledi: “Tescilin sağladığı korumadan öncelikli olarak yararlanma ve malı daha pahalıya satma imkanına sahip olurlar. Coğrafi işaretler, menşe adı ve mahreç işareti olarak ikiye ayrılmıştır. Menşe adı, bir ürünün coğrafi sınırları belirlenmiş bir yöre, alan, bölge veya çok özel durumlarda ülkeden kaynaklanmasını belirtir. Bütün veya esas nitelik veya özellikleri bu yöre, alan veya bölgeye özgü doğa ve beşeri unsurlardan kaynaklanmasındandır. Üretimi, işlenmesi ve diğer işlemlerinin tümüyle bu yöre, alan veya bölge sınırları içinde yapılması durumunda ‘menşe adını’ belirtir. Bu ürünler ait oldukları bölge dışında üretilemezler, çünkü ürün niteliği ancak ait olduğu yöre içinde üretildiği takdirde kazanır.”

Serteser, mahreç işaretinin de bir ürünün coğrafi sınırları belirlenmiş bir yöre,alan, veya bölgeden kaynaklanması ile beraber belirgin bir niteliği, ünü veya diğer özellikleri itibariyle bu yöre, alan veya bölge ile özdeşleşmiş olmasının şart olduğunu söyledi. Serteser şöyle devam etti: “Ancak üretimi, işlenmesi ve diğer işlemlerinden en az birinin belirlenmiş yöre, alan veya bölge sınırları içinde yapılması, o yöreden kaynaklanması şartı ile, yöre dışında üretilmesi de olanaklıdır. Bu ürünlerin nitelikleri, kalitesi, ünü ve diğer özellikleri belirli bir coğrafi yere ait doğal hammadde ya da beşeri unsurlara dayalı işlemlerden kaynaklanan özellik taşır.”