Kelebek Masalı

Bir varmış bir yokmuş…
Evvel zaman içinde kalbur saman içinde minik bir böcek varmış…
Bu böceğin ismi  ebek böceğiymiş…
Minik ebek böceği, dut ağacının yeşil yaprakları arasında karnını doyurarak yaşarmış…
Çiçekler  ve diğer böcekler de  arkadaşıymış ve onlar da ebek böceğini çok severlermiş…
Ebek böceğinin  iki kulağının arasında, tam kafasının orta yerinde  kısacık tüylerden oluşan saçları varmış. Ebek böceği bu minicik saçlarını  çok severmiş…
Günlerden bir gün minik  böceğin saçları, çalılıklara takılıp kalmış. Telaşla  saçlarını kurtarmaya çalışmış ama ne yazık ki, hızla esen rüzgar saçlarını çalılıklardan toplayıp çok uzaklara götürmüş…
Zavallı ebek böceği ağlamış, bağırmış ama sesini duyan olmamış. O günden sonra ebek böceği saçsız yaşamaya başlamış…
Minik kafasının üzerindeki saçları kalmadığı için de tüm arkadaşları  onunla alay etmeye başlamışlar…
Zavallı  ebek böceği , arkadaşlarının kendisiyle alay etmesine çok üzülüyormuş…  
Bir gün çimenlerin üzerinde ağlayarak dolaşırken, yanına yardım sever iyilik perisi yaklaşmış.
Veee! ?neye üzüldüğünü, neden ağladığını?  sormuş…Ebek böceği   çok sevdiği saçlarının artık olmadığını, saçsız kaldığı için de arkadaşlarının kendisiyle alay ettiğini ve buna çok çok üzüldüğünü bunun için ağladığını anlatmış…
Yardım sever iyilik perisi, ebek böceğine , ormanda, kırlarda bahçelerde yaşayan tüm canlıların iyi yürekli olduklarını, saçsız olmasının o kadar da önemli olmadığını söylemiş.  
Minik böceğin bu kadar çok üzülürse hastalanabileceğini anlatmış…
Ama bir türlü sakinleştirememiş…
Ebek böceğinin bu kadar çok üzülüp ağlamasına iyilik perisinin de yüreği dayanamamış 
? Sana saçlarının yerine beğenip seveceğin bir çift kanat versem kabul eder misin?…? diye sormuş…
Minik böcek önce şaşırmış, ama ağlamasını da bitirivermiş…
Sonra nasıl olacağını sormuş.
Ve iyilik perisi ona, ipek kanatlarıyla istediği zaman uçabileceğini, kendisinin eskisinden de güzel olacağını anlatmış…
Çok sevinmiş ebek böceği.  
İyilik perisi onun omuzlarının arasına bir çift kanat yerleştirivermiş…
İpek kanatları onu çok ama çok güzelleştirmiş.   
İyilik perisi ? Bak artık senin kanatların var. İstediğin yere uçarak gidebilirsin. Uzun uzun yürümene gerek kalmadı? demiş ve  ikisi beraber uçmaya başlamışlar. Yemyeşil çimenlerin ve renkli çiçeklerin üzerinden beraberce uçarak  diğer böceklerin  yanına gitmişler.
Arkadaşları minik ebek böceğini tanıyamamışlar. ? İyilik perisinin yanında uçan kim acaba?…? diye bir birlerine sormuşlar…
İyilik perisi hepsinin sessiz olmasını istemiş ve onlara yanındakinin minik ebek böceği olduğunu ama onun isminin bundan sonra ?KELEBEK…? olduğunu söylemiş…
Tüm arkadaşları önce şaşırmışlar, sonra da ebek böceğinin saçları yok diye alay ettikleri için kendilerinden çok utanmışlar…
Arkadaşlarının saçları olmadığı halde çok güzel olduğunu anlatmışlar bir birlerine…  
Ve o günden sonra da, ebek böceğinin ismi KELEBEK olarak kalmış.
Kelebeklerin en mutlu olduğu yerler de çocukların minik parmaklarıymış…
Minik bir çocuğun parmak uçlarına konan kelebekler çok mutlu olurmuş.
Sizin parmağınıza hiç kelebek kondu mu çocuklar?