Okul Arkadaşıma

Bu gün otuz kasım dı arkadaşım,
Çeyrek asır’a beş kala
Ne kadar çabuk geçiyor yıllar,
Daha dün gibi anılar.

İhtlalin ertesi yıldı hiç unutamam
Sokaklar da gezen askerler,devriyeler,tanklar
Grup halinde gezmemiz mümkün değil
Yakalanırsak halimiz yaman mı yaman.

İkişer ikişer kaçtık okuldan
Aydın Lisesinin bahçe kapısın dan
Sekiz çift piknik yapacaktık
Zeytin ağaçları arasın da.

Hatırlarmısın neden kaçmıştık okuldan
Sözde coğrafya yazılısından
Ugandanın başkentinden,Zambiyanın nüfüsündan,
Kenyanın geçim kaynaklarından.

Sen de ben de biliyorduk bunları zaten
Azmı çalışmıştık kopya hazırlarken.
Amacımız okuldan kaçmak tı
Beraber olabilmek ti sadece.

Sevdiğimi söyliyecektim o gün sana
Haykıracaktım avazım çıktığı kadar
Tüm okul kaçakları tanık olacak tı
Bitmeyecek aşkımıza,Zeytin ağaçları arasın da.

Sen yokken şahin kesilen ben
Yenilmiştim yine gururuma
Şahit olamamıştı zeytin ağaçları
Bitmesin dediğimiz aşkımıza.

Bu gün otuz kasım arkadaşım
Çeyrek asıra beş kala
Anılarıma yaşamak için gittim okula
Ne askerler vardı ne de devriye gezen tanklar

Zaman değiştirmiş her şeyi
Tıpkı senin gibi,tıpkı benim gibi
Aydın’lığından eser kalmamış Aydın’ımın
Dönüştürmüşler bir beton yığınına.

Ne zeytinlik kalmış ortada
Ne de o yemyeşil vadi
Asfalt olmuş yollar,bina olmuş,gökdelen olmuş
Kayboldum gittim,koca şehrin ortasında.